‘Wat doe jij met eten?’
Buuf Babs appte me op mijn werk. Ik appte terug dat ik nog een flink restje bloemkoolrisotto van eergisteren had.
‘Ow laat maar, zei Buuf Babs’.
Verstandig, zei ik.

Het is voorjaarsvakantie dus de kids zijn voor de helft bij hun vader. Ik kook nooit voor mezelf, of tenminste, niet iets wat een benaming mag dragen, maar die zondagavond had ik met de vriend: “Bloemkoolrisotto” gemaakt. Niet dat we nu zo ontzettend vegan bezig zijn, maar omdat ik toevallig twee bloemkolen had waarvan er één al half bevroren tegen de koelkastwand aangeplakt zat.

Nu kan ik van deze culinaire ervaring één tip geven: als je echt van risotto houdt, maak dan nooit bloemkoolrisotto. Door de combinatie van witte wijn, kastanjechampignons en parmezaan, smaakt het inderdaad wat naar risotto, maar ergens bespeurt het brein een tekortkoming van snelle suikers om tot die heerlijke verzadiging te komen. Het was als een soortvan seks zonder orgasme of slagroom zonder suiker.

Hoe dan ook, het smaakte erg gezond. Zo gezond dat de vriend na een uur een zak Chocotoffs opentrok en een warme ciabatta met roomboter weg (vr)at. ‘Gezond man, antikoolhydraat koken’, mompelde ik.

‘Ja, maar ik word er niet dik van‘ -zei tie- met de nadruk op: ík. En dat is zo. De vriend doet al vijfentwintig jaar niets meer aan sport, maar heeft een sixpack én een schouderpartij waar menig sportschoolganger vijf jaar voor aan de gewichten moet hangen. Ik hang al twee jaar wekelijks aan de gewichten maar heb nog steeds een muffintop.  Maar dat terzijde.

Thuis trok ik de deksel van mijn Tupperware-achtige bewaarkom eraf en deinsde vier meter achteruit van de gewelddadige lucht die eruit ontsnapte.
Ik besloot buuf Babs alsnog te appen om te kijken wat haar pot schaft. Ze stuurde foto’s door van een pan met badende worteltjes, bloemkool en een pak Maggi-bloemkool-met kaas-in-de-oven. Weer bloemkool dus. Ik vraag me altijd af wie daarvan uit zijn dak gaat.  Het is kleurloos, lichtbitter, soms te hard, dan te zompig en eigenlijk alleen te hachelen met een melig kerriesausje en een bal gehakt. Ik ken iemand die wekelijks bloemkool eet. Zelfs met kerst. Ik zou dat ook willen.  Ik zou willen dat ik mijn smaakpapillen zó kan herprogrammeren dat ik voortaan wild word van quinoa, avocado, Hüttenkäse en andere koolhydraatarme fake-shizzle.

Ik bedankte Buuf Babs vriendelijk en trok een zak chips open. Niemand die het ziet. Als toetje lepelde ik een gele kiwi. Zit ik toch aan mijn dagelijkse hoeveelheid vitamine C. Gezond eten is zo moeilijk niet.

 

 

 

Ons recept bloemkoolrisotto:
1 bloemkool. Hou je niet van bitter, wacht dan tot de Hollandse bloemkool, of giet er extra Chardonnay bij. In je glas.
1 fles chardonnay.
drie sjalotjes
een half puntje parmezaanse kaas
bosje peterselie
beukenzwammetjes (de bruine voor meer kleur, maar oesterzwammen of gewone champions zijn ook goed)
Saffraandraadjes

Rasp de bloemkool en kijk uit voor je vingers wil je het 100% vegetarisch houden. Fruit de sjalotjes in olijfolie en voeg de bloemkool toe. Giet het over met chardonnay zodat het blank staat. Blijven roeren. Voeg als het vocht is ingekookt de parmezaan toe en de paddestoelen. Eventueel ook de saffraandraadjes. Garneer af met wat peterselie.