Het is een klein stapje voor de vrouw, maar ‘a big step’ voor de vrouwelijkheid: de eerste keer op een dixie. Jeweetwel, zo’n blauw wc-hok die je normaal op een bouwterrein vindt. Maar als je pech hebt, tref je ze ook aan op festivals of evenementen in de buitenlucht. Als je moet, dan moet je. Uitstellen is een overweging, maar dat drukt je blaas én je pret, enorm.

Mijn eerste keer op de dixie voelde als een overwinning. Ik probeerde bij binnenkomst niet naar de verteerde maaltijden van mijn voorgangers te kijken, maar toch lonkte het gat met de zeven kleuren. Even voelde ik de behoefte naar boven komen om er nog een kleur bij te gooien, maar ik slikte het op tijd weg. Relax, er zijn ergere dingen, denk aan iets fris, zoals lavendel ruikt na een onweersbui. Gaan zitten durfde ik niet, dus ging ik in squathouding staan. Dat ging niet helemaal optimaal waardoor ik gelijk begreep waarom de vloer in de dixie zo glad van het vocht was. #Guilty.

Uiteraard was ik vergeten te checken of er wel genoeg wcpapier hing – ook dat nog- dus al schuddend kneep ik af. Niet verstandig om dat te doen, want de dixie schudt dan ook mee. Eenmaal weer op vaste grond zag ik Sas staan, al trappelend. Sas keek niet zo vrolijk. Sas had de dixie al zes keer bezocht vandaag, vertelde ze met knipoog. Ze maakte me nieuwsgierig. ‘Ik heb een nieuwe vriend’, zei ze. ‘Hastikke leuk hoor,  dat snap je zeker wel, maar die blaasontsteking steeds. Pfff, ik word er gek van’.

Yup, ik snapte haar. Sinds ik met Bink verkeer, wordt de jaarlijkse kwantiteit aan praktiserende liefde die ik voorheen gewend was, slechts in één weekend geconsumeerd. En zo’n dosis liefde, kon ik niet aan. Standaard kreeg ik blaasontsteking. Na antibiotica-kuur #6 meldde ik me opnieuw bij de huisarts. Het kon toch niet zo zijn dat ik allergisch was voor mijn vriend? Er zat niets anders op dan preventief na elke keer een pilletje antibiotica te slikken.

Dat hielp, maar het zat me niet lekker, al die chemische troep. Elke maand bezocht ik de drogist voor alternatieven totdat de verkoopster me de tip: ‘zuiveringzout’ toefluisterde. Ze vertelde me dat ze het in de winkel voor 5,99 verkopen, maar dat ik ook naar de AH kon gaan en moest uitkijken naar Baking Soda. 500 gram, 1,39. Een theelepeltje oplossen in een glas water – voor en na- was voldoende. En zowaar, het hielp echt. Bink en ik vierden de oplossing uitbundig. Leve de liefde!

Voor Sas kwam de oplossing te laat. Toen ze na een flinke nierbekkenontsteking weer aan de antibiotica zat, en dat met een wachtende lotgenoot in de huisartsenpraktijk deelde, kwam ze erachter dat ze het over hetzelfde vriendje hadden. Ach.

Sindsdien is Sas nog steeds single.

‘Boom’ Tiesto

Uitleg
Baking soda maakt de PH-waarde alkalisch (minder zuur). In een alkalische omgeving overleeft en deelt de E-coli bacterie minder goed. Dus als je water drinkt met bakingsoda, wordt je urine in je blaas een stuk minder zuur en heeft de E-coli bacterie minder kans.