Op de radio werd onlangs verteld, dat menig man, bij het zien van een aantrekkelijke vrouw, wel even aan een intiem momentje met haar denkt. Niet dat hij het dan echt tot een daad wil laten komen, máár hij visualiseert het toch wel even. Mannen verschillen hierin cruciaal van vrouwen, of tenminste, van mij. Ik heb die associatie niet, ook nooit gehad. Ik denk eerder: ‘goh, wat een interessante man, zou hij ook van tuinieren houden?’. Het is niet dat ik er gelijk een slakkenspoor van krijg, zoals vriendin Joyce de staat van seksuele opwinding bij een vrouw altijd beschamend uitlegt.

Totdat ik onlangs naar praktijkkamer 2 van dé beugeldokter werd geloodst.

De deur werd opengezwaaid en ik stond ineens oog in oog met een uiterst esthetisch geslaagde kruising tussen Jude Law & Jeroen Spitzeberger. Ik schrok er een beetje van. Zelden ben ik onder de indruk van de uitstraling van een man, maar deze beugeldokter in wit, gaf bijna licht. Donker haar, groene ogen en een stoppelbaardje maakten dat ik even uit mijn moederrol viel. En terwijl hij mijn dochter in zijn stoel achterover takelde, vergat ik alle woorden die hij sprak over de te verwachten behandeling.

Ik kreeg het er een beetje warm van en deed mijn jas uit. Toen hij ons na afloop mededeelde, dat mijn dochter eerst een slotjesbeugel zou krijgen, en daarna nog een blokbeugel, riep ik zomaar zonder eerst overleg met mezelf te hebben, dat ik eigenlijk ook een beugel moest.

“Ow ja?” zei de ortho onderzoekend
“Ja, eigenlijk wel”, zei ik zachtjes, “alleen aan de onderkant”.
“Je onderkant?”
Mijn onderste tanden.
“Je ondergebit”
“Ook goed.”
“Dan moeten we gauw een afspraak maken”, antwoordde hij
“Ja”, zei ik, “ga ik gelijk doen, bij ehh…”
“De receptioniste?”
“Ja, die ja.”
“Dag!”
“Tot ziens”

Op de terugweg naar de wachtkamer kon ik het niet laten om te kijken. De beugeldokter stond er nog steeds, shit. Ik voelde me betrapt en liep met samengeknepen billen gauw door.

Wow, dat was een leuke orthodontist hè’, zei ik op de parkeerplaats net iets te enthousiast tegen mijn dochter.
‘Mam, echt, seriously, tsssss?’

‘Perfect strangers’  Jonas Blue