Everybody loves Saskia. Saskia is lief, leuk, grappig en enthousiast. Met haar lange benen, stevige billen, welvende voorgevel en lange bruine haren, is ze een lust voor het oog. Niet zo gek dus, dat Tom zijn vrouw twintig jaar geleden inruilde voor Sas. Saskia is de kers op de taart. Dat weet iedereen.

Niet snel daarna werd het huwelijk bekroond met een tweede leg, voor Tom dan. Maar Tom, met zijn opmerkelijke vierkante hoofd gesierd met een veel te klein brilletje, was daarna snel uitgekeken. Saskia’s strakke figuur was er één geworden zoals vele moeders die hebben na een bevalling: Wat ronder, maar niet minder mooi. Want Saskia straalde als nooit van tevoren. Tom zag dat niet, Tom ging veel van huis, en Tom ging op tennis, en Tom lag daar tussen elke vrouw die zin had, soms wel twee. Dat wist iedereen, behalve Sas.

Toch was Tom slim, want hij heeft dit zeventien jaar kunnen volhouden, totdat ‘ie echt betrapt werd.  Hij vertrok met de noorderzon. Saskia bleef achter in het grote huis met hun drie dochters.

Ik kwam Tom pas tegen, op een feestje. Hij stond alleen, en grijnsde naar mij alsof hij dacht een kansje te kunnen maken. Ik zag dat hij zijn ronde brilletje had verruild voor een gouden exemplaar, die zijn vierkante hoofd alleen maar nog groter maakte. Ik trok één wenkbrauw op en liep weg.

Tot mijn verbazing zag ik ook Sas staan. Ze straalde en was omringd door een heel gezelschap. Ik vroeg haar of ze wist dat Tom er was. Ze had hem gezien, vertelde ze met draaiende ogen. ‘Hij kan de sch**t krijgen’ siste ze. Tom had haar op afstand aangekeken en wilde het glas heffen en stak daarbij zijn middelvinger op.

1-0 winst dus voor Saskia. Als je je als man op deze manier laat kennen, heb je issues. Of spijt. En terecht. Leuke vrouwen moet je niet keer op keer bedriegen, die moet je koesteren. En als je dat niet snapt, moet je terug aan de borst, en opnieuw opgevoed worden.

Sommige jongens worden nooit man.

“Daar gaat ze” Clouseau